نوشته شده توسط: الهه ناز
زن بر وزن گلستان سعدی:
منت خدای را عز و جل که
لذت زن را قندو عسل که ازدواجش موجب محنت است وبه طلاق اندرش مزید رحمت.هر
لنگه کفشی که بر سر ما میخورد مضر حیات است وچون مکرر موجب ممات. پس درهر
لنگه کفش دو ضربت موجود و برهر ضربت آخی واجب .
مرد همان به که بوقت نزاع عذر به درگاه نساء آورد
ورنه زنش ازاثر لنگه کفش حال دلش خوب به جا آورد
ضربت لنگه کفش لاحسابش هم از راه رسیده، وجیب شوهر بدبخت را به قیچی خیاطی
درآورده وحقوق یکماهه او را به بهانه جوئی بخورد.
شوهر و نوکر و کلفت همگی درکارند تا که تو پول بدست آری وماشین
بخری شوهرت با کت وشلوار پراز وصله بود شرط انصاف نباشد که تو مانتو بخری.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
